پروفایل
کتابهای من
تخصص ها و سوابق
دکتر رحیمی مدرک کارشناسی خود را در رشته روانشناسی اجتماعی شناختی از دانشگاه ساسکاچوان کانادا و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته روانپزشکی فرهنگی از دانشکده پزشکی دانشگاه مک گیل دریافت کرد. او سپس به مدت 4 سال به تخصص پژوهشی فوق دکترا در بهداشت جهانی و روانپزشکی اجتماعی در دانشکده پزشکی هاروارد، و به طور همزمان در مطالعات خاورمیانه در مرکز مطالعات خاورمیانه هاروارد پرداخت. دکتر رحیمی در مونترال (موسسه روانکاوی مک گیل) و در بوستون (موسسه روان درمانی بوستون) آموزش بالینی و تخصص فوق دکترا در زمینه روان درمانی روانکاوانه دریافت کرده است. وی هفت سال به عنوان روان درمانگر در بیمارستان های مونترال، و بیش از بیست سال در کلینیک خصوصی به کار روان درمانی پرداخته است.
وی همچنین سال ها در رشته های انسانشناسی روانشناختی و روانپزشکی فرهنگی در دانشگاههای کانادا و ایالات متحده تدریس کرده است. وی پس از دریافت دوره تصدی از دانشگاه ساسکاچوان در سال ۲۰۱۴ به آمریکا بازگشت و تا سال ۲۰۱۹ به عنوان استاد مدعو در دانشکده پزشکی هاروارد تدریس کرد. وی در حال حاضر در سمت پروفسور در دانشکده عالی روانکاوی بوستون، و مدرس در دانشکده پزشکی هاروارد مشغول به کار میباشد.
علایق پژوهشی و انتشاراتی دکتر رحیمی طیف متنوعی از فرهنگ، سلامت و سوژگانی را شامل میشود، از عزت نفس جمعی و ادراک نژادپرستی تا اسکیزوفرنی و فرهنگ، سوژگانی سیاسی، رادیکالیسم، آزمایشهای بالینی، اقتصاد رفتاری، و هوش مصنوعی. دکتر رحیمی در کتاب اول خود، «همبستگی های روانی-اجتماعی عزت نفس جمعی: یک مطالعه تطبیقی بین فرهنگی» (ورلاگ، 2011) به نقش جنبه های روانشناختی هویت جمعی پرداخت. در دومین کتابش، «معنا، جنون و سوبژکتیویته سیاسی» (راتلج، 2015)، تجربه ذهنی سوبژکتیویته، که در متن فرهنگ، سیاست و تاریخ ساخته شده و شکل گرفته است را بررسی کرد. و جدیدترین کتاب او، «شبح شناسی زندگی روزمره» (مک میلان، 2021) به بررسی الگوها و مکانیسم های انتقال بین نسلی تروما و عواطف سیاسی از طریق زبان و فرهنگ می پردازد. وی اخیراً با همکاری پروفسور بایرون جی. گود یک شماره ویژه از Ethos، ژورنال جامعه انسان شناسی روانشناختی منتشر کرده است که به بحث بالینی، تئوریک، و قوم نگارانه در مورد تسخیر و شبح شناسی اختصاص داده شده است.
علاوه بر تحصیلات آکادمیک، دکتر رحیمی در مونترال و در بوستون آموزش بالینی و تخصص فوق دکترا در زمینه روان درمانی روانکاوانه با کودکان (موسسه روانکاوی مک گیل و بیمارستان کودکان مونترال) و با بزرگسالان (ببیمارستان یهودیان مونترال و موسسه روان درمانی بوستون) دریافت کرده است. وی به مدت هفت سال به عنوان روان درمانگر در بیمارستان های مونترال، و بیش از بیست سال در کلینیک خصوصی خود به کار روان درمانی پرداخته است.
دکتر رحیمی سال ها به تدریس در رشته های انسانشناسی روانشناختی و روانپزشکی فرهنگی در دانشگاههای کانادا و ایالات متحده پرداخته است. وی در سال ۲۰۱۴ موفق به اخذ Tenure از دانشگاه ساسکاچوان گردید و سپس به آمریکا بازگشت، ابتدا در نیویورک به عنوان محقق ارشد علوم انسانی در موسسهٔ Insync Strategy به کار پرداخت و سپس به بوستون رفت و تا سال ۲۰۱۷ به عنوان استاد مدعو در دانشکده پزشکی هاروارد تدریس کرد. وی در حال حاضر در سمت پروفسور در دانشکده عالی روانکاوی بوستون، و مدرس پاره وقت در دانشکده پزشکی هاروارد مشغول به کار میباشد.
علایق پژوهشی و انتشاراتی دکتر رحیمی طیف متنوعی از فرهنگ، سلامت و سوژگانی را شامل میشود، از عزت نفس جمعی و ادراک نژادپرستی تا اسکیزوفرنی و فرهنگ، سوژگانی سیاسی، رادیکالیسم، آزمایشهای بالینی، اقتصاد رفتاری، و هوش مصنوعی.
در کنار دهها مقاله در ژورنال های علمی، دکتر رحیمی سه کتاب نیز در زمینه های روانشناسی، بیماری های روانی و فرهنگ منتشر نموده است.
دکتر رحیمی در دومین کتاب خود، «معنا، جنون و سوبژکتیویته سیاسی» (راتلج، 2015)، از طریق بررسی و تحلیل محتوایی، بالینی، و فرهنگی چند بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا به بررسی تجربه ذهنی و شکل گیری سوبژکتیویته سیاسی در متن فرهنگ، معنا و تاریخ میپردازد. و جدیدترین کتاب او، «شبح شناسی زندگی روزمره» (پالگریو مک میلان، 2021) به بررسی الگوها و مکانیسم های انتقال بین نسلی تروما و عواطف سیاسی از طریق زبان و فرهنگ می پردازد. وی اخیراً با همکاری پروفسور بایرون جی. گود شماره ای ویژه از Ethos، ژورنال جامعه انسان شناسی روانشناختی را تالیف کرد که به بحث بالینی، تئوریک، و قوم نگارانه در مورد تسخیر و شبح شناسی اختصاص داده شده است. در حال حاضر وی در حال کار روی کتابی در مورد عدالت و هانتولوژی (Hauntological Justic) میباشد.